27 Eylül 2008
Kelimenin aslı bazram veya badramdır. Terim olarak yılın belli gününde, günlerinde kutlanan geleneksel ve toplumsal sevinç. Bayramlar iki ana kola ayrılır:
2. Resmi ulusal bayramlar (Cumhuriyet Bayramı,23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı, 19 Mayıs Gençlik ve Spor Bayramı,30 Ağustos Zafer Bayramıvb.).
Dini bayramlar ay takvimine göre kutlanır. Bu nedenle her yıl 10 gün öne gelir ve dolayısıyla bir bayram günü bir insan ömründe yaza, kışa, sonbahara, ilkbahara gelecektir. Dini bayramlarda da resmi yerler kapalıdır, ulusal bayramlarda da.
Bayram öncesi evlerde temizlik yapılır, çocuklara bayramlık alınır. Bayram gezmesi ve ziyaretleriyle, akrabalar ziyaret edilir, dargınlar barışır, yaşlılara genç olanlar ziyarete gider. Bayramda tatlı, şeker ikramı adettendir, Ramazan Bayramı'nın bir adı da Şeker Bayramı olmuştur. Bayramda mezarlık ziyaretleri de adettendir.
Ulusal bayramlar, kurtuluş bayramlarında ise, resmigeçit yapılır. Tarihsel coşku ve anlam konuşmaları kutlamalarla devam eder.
Deyimler:
Bayram yeri, bayramlık, eski bayramlar, bayramlaşmak, bayram ayı, bayram etmek, bayram havası, bayram şekeri, iki bayram arası, bayramdan bayrama, bayramüstü, bayram değil seyran değil. (wikipedia)
http://hurarsiv.hurriyet.com.tr/goster/haber.aspx?id=3477257&yazarid=3 (eski bir bayram makalesi)
http://www.kenthaber.com/Arsiv/Haberler/2008/Eylul/25/Haber_473421.aspx (taze bayram harçlığı haberi)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder